مهر المسمی چیست؟ مهریه ای که در عقد تعیین می شود

مهرالمسمی

مهری است که زن و شوهر قبل از انعقاد عقد نکاح نسبت به مقدار و میزان آن توافق نموده و آن را در عقد ذکر می کنند. تعیین میزان مهر مطابق ماده ۱۰۸۰ قانون مدنی منوط به تراضی طرفین است و در این خصوص محدودیتی در قانون پیش بینی نشده است؛

ماده ۱۰۷۸– هر چیزی را که مالیت داشته و قابل تملک نیز باشد می‌توان مهر قرار داد.

ماده ۱۰۷۹– مهر باید بین طرفین تا حدی که رفع جهالت آن‌ها بشود معلوم باشد.

ماده ۱۰۸۰– تعیین مقدار مهر منوط به تراضی طرفین است.

شرایط مهرالمسمی

طبق مواد ۱۰۷۸ و ۱۰۷۹ قانون مدنی مهر باید بین طرفین تا حدی که رفع جهالت آنها بشود، معلوم بوده و ویژگیهای ذیل را داشته باشد:

• دارای ارزش مالی و اقتصادی باشد؛
• قابل تملک و نقل و انتقال باشد؛
• مشخص و معلوم باشد؛
• معین و تصریح شده باشد؛
• دارای منفعت عقلایی و مشروع باشد؛
• و شوهر قدرت تسلیم مهریه را داشته باشد.

اگر مهرالمسمی وجه رایج باشد :

چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد، محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند. (تبصره ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی)

ماده ۱۰۸۲– به مجرد عقد زن مالک مهر می‌شود و می‌تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.

تبصره (الحاقی ۱۳۷۶/۴/۲۹)- چنانچه مهریه وجه رایج باشد متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تأدیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می‌گردد محاسبه و پرداخت خواهد شد مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحو دیگری تراضی کرده باشند.